بررسی اثرات سلولی آنتی باکتریهای سولفاتیازول و سولفاستامید بر روی سلولهای سرطان سینه (رده‏ سلولی T-47D)

داروهای ضد باکتریایی اولیه موسوم به داروهای سولفونامیدی دارای اثرات زیستی بسیاری است که موجب کاربرد گسترده‏ بالینی آن شده است. با توجه به گزارشهایی مبنی بر اثرات ضد سرطانی بعضی از اعضای این خانواده‏ دارویی، در این پژوهش اثرات سلولی سولفاتیازول و سولفاستامید، دو آنتی باکتریال از این خانواده بر رده‏ سلولی سرطان سینه T-47D بررسی گردید. علائم ریخت شناسیِ ویژه‏ آپوپتوز توسط میکروسکوپ فلوئورسنت پس از رنگ آمیزی با Annexin-PI، و نیز نتایج حاصل از مطالعات فلوسیتومتری نشان داد که درصد سلولهای آپوپتوز شده در سلولهای T-47D تیمار شده با سدیم سولفاتیازول و سدیم سولفاستامید در قیاس با شاهد منفی بسیار اندک می‏باشد. این موضوع علی رغم افزایش معنی‌دار میزان فعالیت آنزیم کاسپاز-3 در سلولهای تیمار شده با دارو مشاهده می گردید. بررسیهای صورت گرفته به روی نمودارهای فلوسیتومتری رسم شده با استفاده از ردیاب DAPI مؤیّد آن بود که این داروها قادر به توقف سلولها در فازهای مختلف چرخه‏ سلولی نیز نمی‏باشند. در اینجا از اثر داروی دوکسوروبیسین به عنوان کنترل مثبت استفاده گردید. به دنبال این یافته‏ها نشان داده شد که سدیم سولفاتیازول با کاهش سطح بیان ژنهای Akt1، Akt2 و mTOR و نیز افزایش سطح بیان PTEN ، بقای سلولی را کاهش می‏دهد اما این مکانیسم برای سدیم سولفاستامید قابل مشاهده نمی‏باشد. سازوکار اثرات ضد سرطانی سدیم سولفاستامید با توجه به افزایش سطح بیان ژنهای Atg5، Akt1، Akt2 و mTOR و نیز کاهش سطح بیان PTEN می‏تواند از طریق راه اندازی مسیر اتوفاژی بقاء و کاهش سرعت تقسیم سلولی اعمال شده باشد.